Vá maður

ég held barasta að ég hafi aldrei á ævinni höstlað. Ekki einu sinni reynt. Ég veit ekki einu sinni hvernig það er framkvæmt. brrrjááálað!

færslu þessa skal ekki túlka með nokkrum hætti á þann veg að nú leiti ég logandi ljósi að maka og muni ekki sátt við una fyrr en hið fullkomna genamengi er fundið. En fólkið í vinnunni er allt svo brjálaðir höstlerar og með auknum fjölda vakta sem ég hef tekið er ég í auknum mæli farin að fíla mig eins stelpan í bandarísku bíómyndunum sem hafði alltaf bara áhuga á bókum og plötum. Flestir í vinnunni hlusta á Creed og eiga bíla og langtímakærasta/kærustu. Meira að segja liðið á mínum aldri.