Fréttir úr einangruninni

Um daginn opinberaði ég fléttunarhæfileika mína vestfirðingum og öðrum heyrinkunnugum. Samfélagið nötraði og á hverju götuhorni var hvíslað um þessa hæfileikaríku ungu stúlku sem komið hafði í bæinn með hvelli. Svo fléttaði ég eina stelpu sem var víst eitthvað viðkvæm fyrir, fékk hárrótarbólgu (sem ég vissi ekki einu að fyrirfyndist) og nú er ferli mínum lokið.
Ég hef þó ennþá einn dyggan viðskiptavin, sem ég mun flétta innan skamms. Daman heitir Sandra og er hinn mesti öðlingur. Án hennar og Maju væri ég vafalaust mun aumkunarverðari hérna en raun ber vitni. Ég var búin að sjá fyrir mér langar stundir menningarlegs lesefnis, mig að þeysa um á hjólinu með blóm og epli í körfunni (því þetta er hið mesta kellingahjól sem við (ég og Sandra) höfum nefnt Frú Lóló) og bæjarbúa hvíslandi um mig sem nýju skrýtnu stelpuna sem aldrei virðist gera nokkuð venjulegt. En svo komu þær eins og riddarar á hvítum hestum og nú horfi ég á sjónvarp, vaki lengi og "hangi úti" eins og önnur ungmenni. Orðspori mínu er borgið.
Innilegar þakkir til allra sem sendu mér email, þetta hefur verið mikil bjargvættur.
Hilsen
Klara the outsider