mér finnst sífellt erfiðara að gera mér grein fyrir að um leið og ég verð eitthvað, verður meira af einhverju sem ég er ekki heldur en einhverju sem ég er. Finnst ágætt núna að vera ekkert og enginn, þannig er ég möguleiki en ekki bara samansafn af lokuðum dyrum