Ómenningin lifir!

Ég og fjölskyldan mín fórum í kvöld á kórtónleika. Ein kona prumpaði, ég og systir mín sprungum úr hlátri, hláturinn hélt áfram að sjóða í okkur næsta korterið og eftir tónleikana horfðu allir á okkur eins og "skunkana sem flissuðu á menningarviðburði". Týpískt ég að vera meira að segja skúnkur á kórtónleikum í Langholtskirkju.

Look at 'im go!