Var að flækjast á netinu áðan og rambaði inn á bloggsíðu eins fastakúnnans á mokka, sem leggur það í vana sinn að teikna myndir af fólki í kringum sig. Mér til mikilllar undrunar sýndist mér ein myndin á síðunni hans vera af mér og mér til meiri undrunar þá roðnaði ég upp í hársrætur. Svo þaut blóðið enn meira fram í kinnarnar á mér þegar ég fattaði að þetta var ekki einu sinni ég.

af þessu hef ég lært þrennt:
1. Það er vandasamt að vera ungur og allt of meðvitaður um sjálfan sig
2. Ég get roðnað allt frá enni og niður á bringu. Hakan þó undanskilin.
3. Þessi mynd er pínulítið lík mér.