Uppáhalds mitt...

...er rottan, og svo jungfrúin. En það gat maður nú svosum sagt sér sjálfur


Óma vorhljóð óma þú útum grundir víða
mér um þjó og þarma nú þýðir hljómar líða
í Hvíta húsinu - hvar er hann Jón
Kennedí? Æ ertu látinn

Ég bý ekki lengur í Berlín og brjóst mitt er höfugt af trega
en tau mitt er sniðið úr terlín því tárast ég mátulega

Enginn grætur Íslending
einan sér og dingalingaling
einan sér og öldauðan

Ég gangaði eitt sinn suður við sjá með seltubragð í munni
sæbarinn ýfðist sjórinn þá en selur kvað í runni

Meinleg örlög margan hrjá mann og ræna dögum frá
sá er jafnan endir á íslendingasögum já
það er nú það oseisei

Í iðjagrænum engireit ofurlítill jungfrú skeit
en um þann verknað enginn veit
og engan má það gruna
en allra síst lögguna

Heill þér skrifuður skræðna á skerinu eymdar
þú lifir á morgun líkteinsog ég og þegar langdauðan tignar múgurinn þeg
þá glottirðu kalt og kúkar onaf skýinu

Vertu í rassinum ragur og reiddu hvern adamskund
hugsaðu um það hýr sveinn á hverri stundu

Jónas klár í hvalnum heiða hvarma gljár við baugunum
á sér hár hann er að greiða uppúr magasýrunum

Non amo te Sabide nec possum dicere quare
hoc tantum possum dicere - non amo te

Ég er að ná henni - Hvað? Hverri? - Golunni
það er heljarstór rotta í holunni


Ég er að geispa henni - Hvað? Hverri? - Glórunni
það er heljarstór bóla á hórunni

… ég er nú þegar orðinn ær
abrakadabra nær og fjær
í Hvíta húsinu - hvar er hann Jón
Kennedí? Æ ertu látinn